سریره

وَ نَزَعْنا ما فی‏ صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ إِخْواناً عَلی‏ سُرُرٍ مُتَقابِلینَ حجر/47

سریره

وَ نَزَعْنا ما فی‏ صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ إِخْواناً عَلی‏ سُرُرٍ مُتَقابِلینَ حجر/47

سیمای منافقین

 ابوحمزه ثمالی از امام چهارم زین‌العابدین علیه‌السّلام روایت کرده که فرمود:

 بدرستى که منافق نهى می‌کند و نهى نمى‌‏پذیرد و امر می‌کند به آنچه خود انجام نمی‌دهد و

 وقتى به نماز مى‏‌ایستد "اعتراض" می‌کند. (التفات و توجهش به غیر خداست.)

پرسیدم ای فرزند رسول خدا(ص) "اعتراض" چیست؟ فرمود:
 هنگامى که به رکوع می‌رود چون چهارپایان فرود می‌شود یعنى از رکوع چیزى درک نمی‌کند.
روز را به شب می‌برد و همّش خوراک است با این که روزه نبوده است.
در هر بامدادی فکری جز خوابیدن ندارد و همّش خواب است با این که شب بیدار نبوده است.
اگر با تو سخن گوید، به تو دروغ می‌گوید.
اگر به او امانت بسپارى، خیانت کند.
و اگر از او پنهان و غایب شوى، غیبت تو را مینماید و اگر به تو وعده دهد، وفا نمی‌کند.

متن حدیث:

انّ المنافق ینهى ولا ینتهى و یأمر بما لا یأتى و اذا قام الى الصلاة اعترض قلت یا ابن رسول الله و

 ما الاعتراض

 قال: الالتفات و اذا رکع ربض،یمسى و همّه العشاء و هو مفطر و یصبح و همّه النوم ولم یسهر ان

 حدثک کذبک وان ائتمنه خانک و ان غبت اغتابک و ان وعدک اخلفک؛

«اصول کافی، جلد4، صفحه112»
 
نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.