لترکبن طبق عن طبق

انسان تنها موجودی است که از صفر به صد می‌رسد؛

 بقیه موجودات تو راهی هستند،

 یعنی یا از صفر شروع می‌کنند و در اواسط راه از دور خارج می‌شوند و

 یا اینکه از وسط راه آغاز می‌کنند و تا پایان می‌روند.

گروه اول نباتات و حیوانات هستند و

 گروه دوم فرشته‌ها هستند یعنی از وسط آغاز می‌کنند و اوج می‌گیرند.

 اما مانند انسان نیستند که از تراب و خاک شروع کرده باشند. 

پس هیچکدام از این‌ها «کادح الی رب» نیستند،

 لذا این چنین موجودی که موقعیت و وضع خاص دارد ؛

کلام الهی، رزق و روزی الهی نیز باید مناسب خودش و به همین امتداد باشد و

با سخن الهی با دیگر موجودات فرق داشته باشد.

ووقتی می فرماید لترکبن طبق عن طبق ...

سوار شدن انسان بر مرحله ای از مرحله ای ...

سوار بودن انسان و مرکوب وراهور بودن مراحل زندگی انسانی که 

این  سوار با گذشتن از مراحل به لحظه موعود و میقات با خداوند می رسد.

 فملاقیه

 واین لحظه دیدار می تواند وصل شیرینی باشد که فزت ... 

ویا رسیدنی هولناک و دهشت آورباشد ...فسوف یدعو ثبورا ...

دعای ثبور خواندنشان  یعنی مى‏گویند :

 وا ثبورا مثل اینکه مى‏گوییم : واویلا .