هر شیئی از اشیای مادی یک ملکی دارد که بدن اوست ومادی است که فرمود:
﴿تَبارَکَ الَّذی بِیَدِهِ الْمُلْکُ﴾
و همین شیء مادی یک چهره ملکوتی دارد که روح اوست
و فرمود:
﴿فَسُبْحانَ الَّذی بِیَدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَیْءٍ﴾
هر زمینی می‌فهمد که
چه شخصی در روی او عبادت یا اطاعت کرد یا معصیت؛
زمین شهادت می‌دهد ؛
شکایت می‌کند
پس معلوم می‌شودکه روحی دارد؛ درکی داردو
صبغهٴ درک او ملکوت اوست...