پیراهن به طور کلی نماد چیزی است که در روان شناسی به آن شخصیت می گویند. یعنی نحوه ی جلوه کردن فرد در جامعه. اما در پیراهن یوسف موضوع عمیق تر است،زیرا مسئله ظاهر شدن در جمع و اجتماع نیست، بلکه مسئله ظاهر شدن در «دنیا» است. پیراهن ،نماد وجهی از یوسف است که در این دنیا ظاهر می شود در مقابل آن وجهش که غایب است. یوسف به عنوان انسان کامل ، گویی جان او پیش خداست، خیلی خیلی بالاست و
چیزی که از یوسف دیده می شود، همه چیز نیست. پیراهن یوسف نماد آن بخشی از یوسف است که
در این دنیا ظاهر می شود و به نوعی در دسترس قرار می گیرد مفهوم "پیراهن " و تکرار آن در داستان یوسف یک وجه نمادین دارد؛
یعنی بخشی از یوسف که در دسترس مردم است همین است. تنها می توانند با پیراهن یوسف کاری بکنند . کسی نمی تواند با خود یوسف، کاری بکند. برادران یوسف یا زلیخا به تنها چیزی که دسترسی دارند، پیراهن یوسف است نه به خود یوسف. برادران نمی توانند خود یوسف را به خون آلوده کنند، پیراهنش را به خون آلوده می کنند. زلیخا وقتی به دنبال یوسف می رود، دستش به خود یوسف نمی رسد،
دستش به پیراهن می رسد و پیراهنش را پاره میکند. از همان شروع خاص داستان، ما با وجه معنوی یوسف که خیلی خیلی برجسته است آشنا می شویم و
در تمام طول داستان ما به نوعی با یوسف هستیم و می دانیم مقدس است. جزو محسنین است ... گویی با بخش پنهان یوسف، که در دسترس مردم نبوده ، یوسف را در طول داستان همراهی می کنیم. چیزی که در داستان مرتب پیش می آید این است که؛
ما به حقیقت یوسف نزدیکیم و دیگران از یوسف چیز دیگری می بینند.
برادران، یوسف را به عنوان رقیبی می بینند که این حقیقت یوسف نیست.
کاروانیان".... قال یا بشری هذا غلام ... " (آیه 19) ..، می شود او را به غلامی گرفت!می بینند... آنها حقیقت یوسف را نمی بینند اما چیزی که؛
ما به نوعی می بینیم و
به آن نزدیکیم ( هر چند حقیقت را ندانیم) وجهی از یوسف است که در دنیا، ظاهر نمی شود. گویی ما نیز یوسف را طوری می بینیم که خداوند او را می بیند؛
که یوسف یک حقیقت بسیار بالایی دارد و
گویی همیشه در محضر خداست و مرتبأ در داستان تکرار می شود که :
ببینید، دیگران یوسف را چگونه می بینند!
چه برداشت های سطحی و سطح پائینی از یوسف دارند!
پیراهنی که مرتب به خون آغشته می شود و پاره می شود،
در واقع وجه بیرونی یوسف است ...
مضمون بکر و نوی داشت .عالی ...عالی بود . ..